نگاهی بر برنامه‌ریزی راهبردی و راهنمای طراحی برند

برند‌سازی زبان مشترکی بین بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌ها، مدیران‌ برند و بازاریابی است که می‌تواند کسب‌وکار نوپای شما را به یک اهرم قدرتمند در دنیای کسب‌وکار تبدیل‌ کند.

نوپانا*: برند‌های زیادی در طول چند سال اخیر در کشورمان متولد شده‌اند. بعضی موفق بوده‌ و برخی از گردونه رقابت حذف شده‌اند. یکی از دلایل مهم شکست کسب‌و‌کار‌های کوچک و بزرگ، عدم پیروی از دستورالعمل‌های علمی برند‌سازی است. در این مطلب به نکات مهمی که پیش از قدم‌ گذاشتن در مسیر برند‌ینگ کسب‌وکار، دانستن آن‌ها ضروری است، می‌پردازیم.

قسمت نود و هفتم:

برنامه‌ریزی راهبردی

به فرایندی می‌گویند که در آن، اهداف شرکت، راهکارها، تخصیص منابع و اینکه چه نتایجی به صورت منطقی می‌تواند به دست بیاید، مشخص می‌شود. از آنجا که این برنامه‌ریزی، راهبردی نام دارد؛ لذا از آن انتظار می‌رود تا جامع بوده و تصویری کلی را به نمایش بگذارد (در مقابل، برنامه‌ریزی تاکتیکی، بیشتر بر تک‌تک فعالیت‌ها و بازه‌های زمانی کوتاه تمرکز دارد).

برنامه‌ریزی راهبردی، یک شرکت را در مقایسه با رقبا بر اساس مزایا و نواقصش، نیازمندی‌های مشتریانش و شرایط اقتصادی و بازار ارزیابی می‌کند. تحلیل اس‌دبلیو‌او‌تی (SWOT)، یعنی نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات می‌تواند بخشی از این برنامه‌ریزی باشد.

راهنمای طراحی برند

به استانداردهای تبلیغاتی برند در خصوص رنگ، سایز و نوع حروف، زبان و ... گفته می‌شود. این راهنما ارائه تصویری یکسان و یکپارچه از برند را تضمین می‌کند.

(همچنین بخوانید: نقاط تماس واقعی و طرح تشویقی، ۲ اهرم قدرتمند در برندینگ)

برند زیرمجموعه

به برندی می‌گویند که زیر مجموعه یک برند مادر است و اگر چه نام و هویت بصری مختص به خود را دارد؛ اما طوری طراحی می‌شود که پیشینه و ارزش برند مادر را نیز در بر داشته باشد و آن را به یک گروه محصول، مزیت یا بازار هدف جدید بسط دهد. برای مثال می‌توان به برند مچ ۳ (Mach 3) از زیرمجموعه‌های برند ژیلت اشاره کرد.

قسمت پیشین:

قسمت صد و چهارم

*برگرفته از کتاب «واژه‌نامه برند» به نوشته رضا مهدوی – محمد قاضی‌زاده