اوتیسم را بشناسیم

اوتیسم، نوعی اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می‌شود.

مطرح شدن اوتیسم در رسانه‎های اجتماعی و ورود افراد سرشناس به بحث مربوط به بیماری در ایران باعث شده که این روزها زیاد نام اوتیسم را بشنویم، اما واقعا تا چه اندازه این بیماری برای مردم شناخته شده است؟ اوتیسم با تاثیر بر مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را برایش مختل می‌کند و حتی در بعضی موارد به رفتار خودآزارانه و پرخاشگری نیز منجر می‌شود.

تشخیص اوتیسم

از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا یک نفر مبتلا به اوتیسم است. برای تشخیص این بیماری به افراد متخصص نیاز است که متاسفانه تعداد این متخصصان در مقایسه با جمعیت رو‎ به‎ رشد مبتلا به اوتیسم بسیار کم است. در نتیجه نیاز به‎ وجود سیستمی که افراد نه‎چندان خبره بتوانند از آن استفاده کنند و نتایج آن قابل مقایسه با تشخیص افراد متخصص در این حوزه باشد، با اهمیت است.
اخیرا تکنولوژی جدیدی مبتنی بر مسیریابی حرکت چشم برای تشخیص بیماری اوتیسم معرفی شد و محققان آزمایشاتی در این زمینه انجام دادند. در این آزمایش برای کودکان سالم، کودکان مبتلا به اوتیسم و تعدادی بزرگسال مبتلا به اوتیسم، ویدئویی پخش کردند و با استفاده از الگوهای مختلف، مسیریاب چشم و میزان توجه سوژه‌ها به چشم‌ها و دهان شخصیت‌های سخنگوی ویدئو مطالعاتی را انجام دادند.
نتیجه‌ آزمایش این بود که بزرگسالان با مشکل اوتیسم، به دهان افراد بیشتر از چشم آن‌‌ها نگاه می‌کنند. کودکان ابتدا به چشم افراد توجه می‌کنند و با رشد کلامی و به مرور متوجه می‌شوند که صدای انسان مرتبط با دهان اوست. به‌ این ترتیب کودک به مرحله‌ای می‌رسد که برای برقراری ارتباط کامل روی چشمان گوینده تمرکز می‌کند. به همین دلایل محققان نمی‌توانند برای همه‌ افراد از شاخص یکسانی استفاده کنند.

درمان اوتیسم

متاسفانه روش درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد با این حال کارآمدترین روش درمانی، توانبخشی است. کودک مبتلا به اوتیسم بهتر است تحت نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب اطفال و روانپزشک اطفال باشد و به‌طور فشرده تحت خدمات گفتاردرمانی قرار بگیرد. هم‌چنین موسیقی درمانی، راهکاری برای ارتباط با کودکان اوتیسم است. نقاشی و قصه‌گویی نیز از روش‌های مؤثر تربیت کودکان اوتیسم هستند.