استفاده از علم داده‌ها برای شکست سرطان

پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه درمان سرطان باید در دسترس تمام بیماران به‌طور یکسان قرار گیرد.

پیچیدگی یافتن درمانی برای سرطان دهه‌هاست که محققان را اسیر خود کرده‌است. با این که پیشرفت‌های قابل توجهی در این زمینه حاصل‌شده، نبرد با اصلی‌ترین دلیل مرگ در جهان همچنان ادامه دارد. اما ممکن است محققان به زودی بتوانند یار متحد قدرتمندی را به تیم خودشان اضافه کنند؛ ماشین‌های هوشمندی که بتوانند از راه‌های مختلف به این دشمن پیچیده حمله کنند.

 یک نکته در این نبرد قطعی است، تکنیک‌های جدید بختی برای چیرگی به سرطان نخواهند داشت اگر ما داده‌های جدیدی به این روش‌ها اضافه نکنیم. هنوز بسیاری از داده‌ها مثل تاریخچه‌های پزشکی و آزمایش‌های ژنتیکی از دسترس بهترین دانشمندان خارج‌اند. اما خبر خوب این که نقش داده در درمان سرطان حالا در مرکز توجه قرار گرفته است. در همین راستا موسسات و سازمان‌های بزرگی که داده‌های مربوط به بیش از 11000 بیمار سرطانی را در اختیار دارند، این اطلاعات را برای محققان در تمام دنیا عرضه کرده‌اند تا با مطالعه آن بتوانند کمکی به درمان سرطان کنند. از این موسسات می‌توان به دپارتمان نظامی سربازان آمریکایی، موسسه درمان سرطان در انگلیس و موسسه تحقیقاتی NIH اشاره کرد.

از طرفی روش‌های دیگر مثل آزمایش ژنتیک نیاز به داده‌های جدید دارند. در سال 2007 مطالعه ژن یک نفر 10 میلیون دلار هزینه داشت اما امروز این آزمایش را می‌توان با کمتر از 1000 دلار انجام داد. تاثیر این اطلاعات می‌تواند فرقی اساسی را ایجاد کند؛ این که شخصی بداند الگوی ژنتیکی‌اش او را در معرض ابتلا به نوعی خاص از سرطان قرار می‌دهد می‌تواند جانش را نجات‌دهد.

یکی از مهم‌ترین چالش‌های کنونی فقدان تعداد و تنوع در داده‌هایی است که در حال‌‌ حاضر وجود دارد. به علاوه محققان در دسترسی به این اطلاعات دچار موانع حقوقی هستند.

منافع احتمالی این تکنولوژی‌های جدید بسیار بیشتر از شناسایی و غربالگری خطرات هستند. در روش‌های جدید می‌توان ماشین‌ها را تعلیم داد تا با شناخت بهتر نوع تومور بتوانند داروهای موثرتری برای سرطان طراحی کنند و جلسات درمانی و نوع آنها مختص به هر بیمار باشد.

در نهایت سه نکته برای اینکه داده‌ها بتوانند به درمان سرطان از طریق برنامه‌های هوش‌مصنوعی کمک‌ کنند حیاتی است. بیماران بهبود یافته و تحت درمان باید قادر باشند تا اطلاعات خودشان را به آسانی در اختیار موسسات تحقیقاتی قرار دهند. این اطلاعات شامل پرونده‌های پزشکی، تصاویر رادیولوژی و آزمایش‌های ژنتیکی هستند. شرکت‌های آزمایشگاهی و مراکز پزشکی باید فرم‌های رضایت متحدی داشته باشند تا اهدای این اطلاعات از لحاظ قانونی بی‌دردسر شود.

دومین گام برای این هدف سرمایه‌گذاری در بخش هوش‌مصنوعی است و در نهایت داده‌های جدید باید تولید شوند. این داده‌های جدید باید روی تمام بیماران با خصوصیات مختلف ژنتیکی باشد. پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه درمان سرطان باید در دسترس تمام بیماران به‌طور یکسان قرار گیرد.