میراث آیفون

تاثیری که آیفون در این 10 سال در دنیای تکنولوژی گذاشته غیرقابل انکار است.

9 ژانویه 2017 روزی خاطره‌ساز در دنیای تکنولوژی بود؛ دهمین سالگرد ورود آیفون به بازار موبایل. یک دهه از روزی که استیو جابز ابزاری را به دنیا معرفی کرد که امروز آن را به عنوان اولین معرف گوشی هوشمند در دنیا می‌شناسند، گذشت. اما آیا این ابداع یک شبه به وجود آمد؟

با وجود شور و هیجانی که به صورت آنی بعد از ورود آیفون دنیا را فراگرفت، این وسیله در حقیقت حاصل سال‌ها تلاش تدریجی بود. آیفون اولین گام در راه مفاهیمی که با خود آورد نبود اما اولین و تازه‌ترین دستیابی به آن‌ها بود.

 شاخص‌ترین این مفاهیم چیزی است که احتمالا همین حالا پیش‌روی شما قرار دارد؛ صفحه نمایش لمسی. با اینکه صفحه‌های لمسی بسیار پیش‌تر از سال 2007 در ویندوزفون‌ها وجود داشتند، اپل اولین شرکتی بود که صفحه نمایشی با قابلیت‌های استفاده آسان را ساخت؛ صفحه نمایشی که کار کاربر را  راحت‌تر می‌کرد.

صفحه نمایش‌هایی که تا آن زمان موجود بودند با فشار دست و نه لمس کار می‌کردند، حرکات چندگونه وجود خارجی نداشتند و در دراز مدت استفاده از آنها بدون قلم ناممکن بود، چرا که حرکاتی برای آنها تعریف شده بود که انجام آن با انگشتان دست امکان نداشت.

در مقایسه با صفحات پیشین، لمس چند انگشتی اپل ابداعی انقلابی بود. نه تنها دیگر نیازی به قلم نبود بلکه به جز لمسی شدن از فشار و چرخش هم برای دستورهای مختلف استفاده کرد و این موضوع صفحه‌های لمسی را به آینده دنیای گوشی‌ها تبدیل کرد. بعد از این بود که بسیاری از شرکت‌های بزرگ تلفن‌های همراه مسیر خود را از صفحه‌کلید به صفحه‌های لمسی تغییر دادند.

اما سخت‌افزار تنها نقطه‌ قوت و عامل شگفتی اپل نبود و نرم‌افزارهای اپل هم نقش مهمی در این انقلاب بازی‌کردند. نرم افزارهای موبایل پیش از اپل هم وجود‌ داشتند اما یافتن آنها کریستوفر کلمبی تمام وقت را طلب می‌کرد تا در اقیانوس اینترنت به جستجوی قاره گمشده نرم‌افزارها بپردازد. حتی نصب و به روزرسانی آن‌ها هم چالشی تمام عیار بود.

اپل در سال 2008 با ورود آیفون 3G اپ‌استور را معرفی کرد و دریایی اختصاصی از نرم‌افزارها را پیش‌روی صاحبان آیفون قرار داد. نرم‌افزارهای موبایل به‌سرعت محبوب و در بعضی موارد حتی حیاتی شدند. سرویس‌های اجتماعی مثل اینستاگرام و توئیتر اگر اپ‌استور دسترسی به نرم افزارها را آسان نکرده بود اقبال امروزه را نداشتند. همچنین مفهومی مثل «خانه هوشمند» بدون نرم‌افزاری روی گوشی که بتواند آن را مدیریت کند بی‌معنی می‌نمود و تمام این‌ها حاصل ابداع و عملگرایی اپل در استفاده و ارائه نرم‌افزارها بود.

آیفون اما همیشه به این عظمت بازی‌سازی نکرده‌است. در بسیاری از موارد تنها تکنولوژی‌های موجود را به سمت محبوبیت هل داده و از آن‌ها استفاده بهینه‌کرده است. مثلا امکان مکالمه تصویری پیش از ورود آیفون 4 و معرفی «فیس‌تایم» هم وجود‌ داشت اما این رویکرد متفاوت اپل در دسترسی آسان به این تکنولوژی بود که تغییری بزرگ را به همراه آورد. با اینکه «فیس‌تایم» مثل اپ استور یا لمس چندگانه دنیا را فتح نکرد اما راه‌گشایی برای پیشرفت‌های بعدی در زمینه تماس تصویری شد.

بعضی از ابداعات دیگر اما بدون وجود اپل ممکن بود به‌این سرعت اقبالی پیدا نکنند. شناسه اثر انگشت واضح‌ترین مثال در این زمینه است. قبل از آیفون 5 اس، شناساگرهای اثر انگشت بیش از آن که کارآمد باشند دردسرزا بودند.

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های آیفون اما که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت همیار صوتی اپل، سیری است. با اینکه همیار گوگل و کورتانای مایکروسافت برتری‌های مشهودی دارند، اما نهایتا این آیفون بود که با معرفی سیری در آیفون 4 اس مفهوم همیار‌صوتی با پایه هوش‌مصنوعی را عملی کرد. پیش از این فرمان‌های صوتی محدود به دستورالعمل‌های روبات‌گونه و مستقیم بودند اما آیفون قابلیت مکالمه با دستیار صوتی را معرفی کرد.

البته که آیفون، همانطور که تمام آیفون‌دارها به وضوح می‌دانند، محدودیت‌های خودش را هم دارد. محدودیت‌هایی مثل عدم امکان اضافه‌کردن حافظه جانبی و تعویض باتری و متکی بودن تمام و کمال به آیتیونز. با این‌حال، میراثی که آیفون در این 10 سال برای ما به جا گذاشته غیرقابل انکار است. با اینکه 10 سال آینده قطعا مانند گذشته انقلابی نخواهد بود، اما نمی‌توان از دستاوردهای اپل در این دهه چشم پوشید.