رانندگان تاکسی‌های اینترنتی و دورکارهای استارت‌آپی بیمه می‌شوند

امروزه واژه «دورکاری» معنای گسترده‌‌ای پیدا کرده و صرفا به انجام برخی پروژه‌های کمی از سازمان‌ها بدون حضور فیزیکی در دفاتر کاری‌شان محدود نمی‌شود، بلکه حالا بسیاری از نیروهای یک شرکت از افراد دورکار حساب می‌شوند.

نوپانا، به نقل از دیجیاتو، امروزه واژه «دورکاری» معنای گسترده‌‌ای پیدا کرده و صرفا به انجام برخی پروژه‌های کمی از سازمان‌ها بدون حضور فیزیکی در دفاتر کاری‌شان محدود نمی‌شود، بلکه حالا بسیاری از نیروهای یک شرکت از افراد دورکار حساب می‌شوند. این موضوع در استارتاپ‌ها بیشتر به چشم می‌خورد و واژه فریلنسر را در ترکیب واژگانی مشاغل کشور وارد کرده است.

مساله بیمه که حق همه افراد به ویژه شاغلین است، پیرامون این شغل‌های جدید تقریبا نادیده گرفته شده ولی حالا خبر از حل شدن تمام و کمال این موضوع توسط «رضا الفت نسب»، دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی ایران داده می‌شود.

الفت‌نسب در گفتگو با دیجیاتو خبر از برگزاری جلسات متعدد از سال گذشته درباره حل این موضوع می‌دهد و علت اهمیت بخشی این موضوع را رشد و توسعه استارتاپ‌ها و نیروهای دورکار زیاد فعال همانند رانندگان تاکسی‌های اینترنتی و... عنوان می‌کند: «در ابتدا سازمان بیمه اعتقاد داشت که موضوع بیمه نیروهای فعال دورکار و فریلنسر باید برعهده استارتاپ‌ها باشد و به همین خاطر مشکلاتی در تحقق این امر وجود داشت، دیروز در آخرین جلسه نهایی بالاخره تصویب شد که یک نوع بیمه‌توافقی برای این افراد در نظر گرفته شود و کار تقریبا به مرحله نهایی خود نزدیک شده است. با امضاهای پایانی بین اتحادیه و سازمان تامین اجتماعی و آمادگی زیرساخت‌های این جریان در سازمان تامین اجتماعی احتمال داده می‌شود تا آخر خردادماه، این اتفاق صورت بگیرد.»

 

دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی ایران اعلام می‌کند که هر استارتاپ و کسب‌وکاری که توسط اتحادیه به سازمان بیمه معرفی شد مشمول این طرح می‌شود و لازمه این معرفی را صرفا عضویت در اتحادیه می‌داند، عضویتی که بنا به گفته او طبق آیین‌نامه ماده ۸۶ قانون نظام صنفی یک اجبار برای همه استارتاپ‌های فعال داخل کشور است: «در این طرح اصلا ابعاد و مقیاس استارتاپ‌ها مدنظر نیست و تمامی نیروهای دورکار و فریلنسر شرکت‌های فعال می‌توانند از خدمات بیمه بهره‌مند شوند. بیمه‌ها مطابق استاندارد حداقل مبلغ ۲۷ درصد پایه حقوق وزارت کشور است و می‌توان درخواست رد بیمه تا ۷ برابر از این مقدار را هم داشت.»

 

الفت نسب تفاوت‌های جزیی برای این بیمه و بیمه‌خویش‌فرما متصور می‌شود و مزایای آن را ویژه و بهتر عنوان می‌کند. وی امیدوار است با حمایت‌ و همکاری معاونت علمی ریاست جمهوری و دیگر سازمان‌های مربوطه بتوانند هم بیمه تکمیلی را به تدریج وارد جریان سازند و هم اینکه مقدار حق بیمه را به صورت سوبسید تامین کنند. این مقام مسئول ضمن ابراز خرسندی از این اتفاق، فین‌تک‌های متخصص بیمه را نیز راهنمای خوبی برای ادامه راه سیستم بیمه استارتاپ‌ها معرفی می‌کند: «هنوز فین‌تک‌های بیمه وارد کار نشده‌اند اما احتمالا بعد از تصویب‌های نهایی از آنها دعوت بعمل آوریم تا نظرات و راهکارهای خود را با گروه ما در میان بگذارند چرا که معتقدم این افراد می‌توانند نقش خوبی را در هرچه بهتر شدن روند بیمه استارتاپ‌ها داشته باشند.»

الف‌نسب پیشنهاد می‌کند که بعضی از شرکت‌های بزرگ استارتاپی می‌توانند برای برخی نیروهای خود مواردی همچون رد بیمه تشویقی بگذارند تا نیروهای آنها به انجام این کار تشویق شوند. مثالی که او می‌زند پیرامون‌ تاکسی‌های اینترنتی است: «برای مثال اسنپ یا تپ‌سی می‌توانند به رانندگان برتر خود این تشویق را اعطا کنند و بخشی از حق بیمه آنها را متقبل شوند. در این حالت نیروها بسیار باانگیزه‌تر خواهند بود.»

 

سیستم بیمه و قانون گذاری کشور کاملا سنتی است و تا چندی پیش تمایلی به آشنایی با مدل‌های جدید کسب و کار را نداشت اما به گفته الفت نسب، سیستم جدید تا جایی که امکان دارد تماما آنلاین ارائه خواهد شد. این تغییرات با وجود حرف‌های گذشته مسئولین بیمه و ابهامات قانونی درباره این مسائل خبر از تغییر خوبی می‌دهد که با انعطاف هر دو طرف به نتیجه مثبتی رسیده و تا چندماه دیگر به‌طور رسمی در جریان خواهد افتاد.