یک دست صدا ندارد

کار تیمی در یک فضای رقابتی سالم، بهترین راهکار برای موفقیت یک سازمان است.

نوپانا: فعالیت‌های انفرادی ممکن است گاهی جواب دهند و کارمندان یک شرکت از انجام آنها احساس رضایت داشته باشند؛ اما در اغلب موارد کار تیمی در یک فضای رقابتی سالم، بهترین راهکار برای موفقیت یک سازمان است. در ادامه مواردی مطرح می‌شوند که گویای مزیت‌های کار تیمی در محیط کار هستند:

۱. تقویت خلاقیت و میزان یادگیری

زمانی که افراد با یکدیگر در یک گروه فعالیت می‌کنند، زمینه‌ای برای بروز خلاقیت ایجاد می‌شود. ذهن هر فرد ممکن است ایده‌های زیادی را در خود داشته باشد. فعالیت گروهی در یک تیم کاری با ترکیب دیدگاه‌های منحصربه‌فرد هریک از اعضای تیم، راه‌حل مؤثرتری را برای موفقیت شرکت ایجاد می‌کند.

تجارب فردی شما، متفاوت از تجربه‌های همکارانتان است؛ بنابراین کار تیمی دانش مشترک در محل کار را افزایش داده و سبب می‌شود تا شما مهارت‌های مختلفی را در زمینه شغلی خود یاد بگیرید.

همکاری در یک پروژه شور و شوق زیادی برای فراگیری مهارت‌های مختلف ایجاد می‌کند؛ در حالیکه کار فردی فاقد آن است؛ چرا که به‌اشتراک‌گذاری دانسته‌های اعضای تیم با یکدیگر باعث تقویت دانش در آنها می‌شود.

۲. ترکیب مهارت‌ها

در محیط کار، افراد توانایی‌ها و مهارت‌های گوناگون دارند. مثلا شما فکری خلاق دارید، اما ممکن است همکارتان در سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی، مهارت داشته باشد. در این میان کار تیمی سبب می‌شود تا بتوانید مهارت‌های خود را با سایر اعضای تیم به اشتراک بگذارید.

اعضای یک گروه اغلب با یکدیگر کار می‌کنند؛ چرا که به استعداد‌های فردی یکدیگر متکی هستند و برای عملی‌کردن اهداف گروه به همدیگر نیاز دارند. چنین فضایی به شما می‌آموزد که چگونه استعداد‌های خود را با استعدادهای دیگران ترکیب کنید و به تیم قوی‌تری تبدیل شوید.

۳. اعتمادسازی

متکی بودن به دیگران سبب ایجاد اعتماد و تقویت روابط بین فردی می‌شود. با وجود برخی اختلافات، اعضای یک تیم از فعالیت گروهی لذت می‌برند. هنگامی که به همکار خود اعتماد دارید، این موضوع اساس رابطه‌ای سودمند می‌شود و می‌توانید اختلافات جزئی خود را به‌سادگی حل کنید. این اعتماد حس امنیت را در میان افراد ایجاد می‌کند؛ امنیتی که سبب ظهور ایده‌های خلاقانه می‌شود. ارتباطات گسترده از نکات کلیدی کار تیمی‌ است و سبب می‌شود تا کارمندان با تشویق یکدیگر راهکارهای مؤثری در مواجه با مشکلات گروه پیدا کنند.

یک تیم بدون اعتماد نابود می شود و طبعا در انجام کارها موفق نخواهد بود. در تیم‌های بزرگ، افراد برای حفظ انسجام گروه یکدیگر را تقویت می‌کنند. فعالیت مشترک به کارمندان می‌آموزد که پیروزی یا شکست هر عضو بر همه اعضای تیم اثر می‌گذارد.

۴. مهارت حل اختلاف

زمانی که شما به عضویت گروهی در می‌آیید، ممکن است با اختلافات زیادی مواجه شوید. افراد با پیشینه‌های گوناگون، سبک‌های مختلف کار و عادت‌های متفاوت در یک گروه کنار هم جمع می‌شوند. دیدگاه‌های خاص هر فرد می‌تواند بیشترین بازده را در تیم ایجاد کند یا ممکن است سبب درگیری میان اعضای تیم شود. معمولا کارمندان زمانی که با چنین اختلافاتی مواجه می‌شوند، ناچار به حل اختلافات هستند؛ بنابراین حل اختلاف، مهارتی‌ است که اعضای یک تیم خواهند آموخت.

۵. تقویت حس مشارکت

در شرکت‌هایی که کارمندان به صورت گروهی کار می‌کنند، انجام موفقیت‌آمیز پروژه‌های تیم، احساس افتخار زیادی در کارمندان ایجاد می‌کند. برطرف کردن موانع برای بهتر انجام شدن کارها، نیز باعث ایجاد حس آرامش خاصی در اعضای تیم می‌شود. چنین فضایی سبب افزایش رضایت شغلی در میان اعضای یک تیم خواهد شد.

کار تیمی برای کارفرمایان نیز سودمند است. کارکنانی که به طور مستقیم با تحقق اهداف محل کار خود در ارتباط هستند، تمایل بیشتری به ماندن در تیم دارند. در اغلب موارد کارمندان دلیل ترک کردن شغل خود را دستمزد کم بیان می‌کنند، در حالی که یکی از رایج‌ترین شکایت‌های کارمندان مربوط به عدم توجه مدیریت به مشارکت و فعالیت آنهاست.

۶. خطرپذیری سالم

هنگامی که یک کارمند در پروژه انفرادی خود شکست می‌خورد ،زیان زیادی را متحمل می‌شود. درحالی که عدم موفقیت در یک کار تیمی تنها بر دوش یک نفر نیست و تمامی اعضا مسئولیت عملکرد ناموفق تیم را بر عهده می‌گیرند.  

کار تیمی افراد را تشویق به خطرپذیری می‌کند. اعضای تیم تجربیات موفق خود را در اختیار یکدیگر قرار می‌دهند که همین امر سبب افزایش تعامل می‌شود. موفقیت یک تیم ناشی از همین ایده‌های خطرپذیر است که زمینه‌ای را فراهم می‌کنند تا افراد با آزادی عمل بیشتری کار کنند.

در یک تیم «من» وجود ندارد و کار تیمی به نفع همه کارمندان تمام می‌شود. اعضای تیم با اعتماد به یکدیگر ایده‌های خود را تقویت می‌کنند و در نهایت به نتایج قابل توجهی دست می‌یابند.  

(همچنین بخوانید: کارگروهی، کلید موفقیت ایده‌ها)

منبع