فناوریهایی که قرار است رویاهای ما را به حقیقت پیوند بزنند، چندان هم دور از دسترس نیستند و در آیندهای نزدیک، این چشماندازها به کارهایی عادی و روزمره تبدیل میشوند.
نوپانا: چه میشود اگر بتوانید به راحتی از هوای بیابان آب بنوشید، بدون اینکه لازم باشد برای این کار الکتریسیته زیادی را از شبکه خطوط برق مصرف کنید یا یک دکتر بتواند بدون استفاده از حتی یک خراش، از بافت مشکوک به سرطان نمونهگیری کند؟ فناوریهایی که قرار است این رویاها و دیگر رویاهای ما را به حقیقت پیوند بزنند، چندان هم دور از دسترس نیستند. در واقع متخصصان پیشبینی میکنند طی چند سال آینده این چشماندازها به کارهایی عادی و روزمره تبدیل شوند.
در سلسله مطالب پیش رو*، ۱۰ مورد از چنین فناوریهای شگفتانگیز و نوظهوری، انتخاب و بررسی شدهاند:
قسمت سوم: نمونهگیر مایع، نمونهبرداری بدون جراحی را ممکن میکند
بیماری که مشکوک به سرطان است، معمولا باید تحت عکسبرداری و نمونهبرداری قرار بگیرد و نمونه تومور باید استخراج شده و زیر میکروسکوپ بررسی شود تا بتوان جهش ژنتیکی مسئول این بیماری بدخیم را شناسایی کرد. این اطلاعات در تعیین نوع سرطان، اینکه چقدر پیشرفت کرده و چطور میتوان آن را درمان کرد، تاثیرگذار است. اما نمونهبرداری همیشه بدون دردسر نیست؛ مثلا وقتی که تومور در جایی خارج از دسترس قرار گرفته است. به دست آوردن بافت تومور و آزمایش آن فرایندی گران و زمانبر است و از آن جاییکه با داخل بدن سروکار دارد، ممکن است منجر به عفونت یا مشکلات دیگر شود.
حال ابزار جدیدی معروف به نمونهگیر مایع –که نشانههای سرطان را در یک نمونه ساده خون مییابد- میتواند این مشکلات را برطرف کند. چند شرکت در حال ارتقای تکنولوژیهای متفاوتی در این زمینه هستند و کارشناسان پیشبینی کردهاند که بازار این نمونهبرداریها میتواند میلیاردها دلار ارزش داشته باشد.
این تکنیک معمولا از دیانای تومور چرخان (ctDNA) استفاده میکند؛ یعنی همان مواد ژنتیکی که معمولا از سلولهای سرطانی در جریان خون منتشر میشود. تکنولوژیهای جدیدی که در این زمینه ایجاد شدهاند، کشف، تقویت و ردیابی سریع و ارزان این دیانایها را ممکن میکنند. در حال حاضر، این آزمایشها که از سوی چند شرکت معتبر ارائه شدهاند، بیشتر برای تصمیمگیری در روند درمان بیمارانی استفاده میشود که نوع خاص سرطان آنها، مثلا پروستات یا ریه، از قبل تعیین شده است؛ اما تست مایع میتواند خدماتی را ارائه دهد که روش نمونهبرداری از ارائه آنها ناتوان است. تستهای مکرر میتواند میزان پیشرفت بیماری یا مقاومت به درمان را بسیار قبلتر از بروز نشانهها در عکسبرداری افشا کند. نمونهگیری از بافت تنها بخشهای مشخصی از تومور را مد نظر قرار میدهد و در نتیجه ممکن است سلولهای همسایه را که خود میتوانند خطرناک باشند، نادیده بگیرد. در اصل، نمونهبرداری مایع میتواند انواع تحولات گوناگون در تومور را مشخص کند و در نتیجه نشان دهد چه زمانی به درمان مستقیم نیاز است. مهمتر از آن، نمونهبرداری مایع ممکن است روزی تبدیل به تست غربالگری ساده و سریعی شود که احتمال و نوع سرطان در افراد را مشخص کند.
March GRAIL، شرکتی زیرمجموعهی Illumina است که ۹۰۰ میلیون دلار سرمایه برای تحقیق روی این مسئله از سرمایهگذارانی چون آمازون و شرکتهای داروسازی بزرگ دریافت کرده است. این شرکت جدید قصد دارد با استفاده از این سرمایه، این تکنولوژی را ارتقا داده و آزمایشهای بالینی بیشتری (شامل صدها هزار نمونه تحت بررسی) انجام دهد که مشخص میکند استفاده از این تکنولوژی به عنوان تست غربالگری ممکن است یا خیر. همچنین شرکت Freenome در کالیفرنیا موفق شد در ماه مارس گذشته 65 میلیون دلار برای تستهای بالینی دریافت کند و قرار است این کار را با کمک چند شریک انجام داده و مشخص کند این تستها تاثیری روی روند درمانی بیماران سرطانی دارند یا خیر. در ماه می گذشته نیز شرکت Guardant Health اعلام کرد ۳۶۰ میلیون دلار علاوه بر سرمایه اولیه خود از سرمایهگذاران دریافت کرده و قصد دارد در عرض پنج سال گذشته، تست نمونهبرداری مایع خود را روی یک میلیون نفر آزمایش کند.
برای اینکه این فناوری قابلیت استفاده گسترده داشته باشد، آزمایشهای بالینی باید ثابت کنند که این روش میتواند با دقت سرطان را تشخیص دهد، در تصمیمات درمانی موثر باشد و روند پیشرفت و نرخ بقای بیماران را بهبود بخشد.
(همچنین بخوانید: استفاده از علم دادهها برای شکست سرطان)
* قسمتهای مختلف این مطلب، حاصل همکاری مجلههای معتبر Scientific American و World Economic Forum’s Expert Network است.