دادههای تحقیقات دانشگاه نورث وسترن و MIT نشان میدهد که برخلاف تصور عمومی جامعه، کارآفرینان جوان بهترین پتانسیلهای بازگشت سرمایه نیستند.
نوپانا به نقل از فصل اقتصاد، تصوری که اغلب مردم از یک بنیانگذار استارتاپ دارند، مخصوصاً بنیانگذاری که در یکی از مراکز بزرگ کارآفرینی (مثل سیلیکون ولی یا هر هاب استارتاپی) کار میکند، جوانی بیستوچندساله است که یک طرح کسبوکار در دست دارد و میلیونها دلار سرمایهی خطرپذیر جذب کرده است. فهرست یونیکورنها و شرکتهایی که رشد بسیار سریعی داشتهاند و توسط جوانان تأسیسشدهاند، گاهی باعث میشود فکر کنیم رابطهی مستقیمی بین جوان بودن و موفقیت در کارآفرینی وجود دارد. اما مطالعهی اخیر محققان دانشگاههای نورث وسترن ، MIT و ادارهی آمار آمریکا این ایده را رد میکند. این محققان پس از تجزیهوتحلیل یک مجموعهی گسترده از دادههای مرتبط دریافتند که برخلاف باور عمومی، بهترین کارآفرینان عموماً میانسال هستند. طبق این تحقیقات، متوسط سن بنیانگذاران شرکتهای با رشد بالای حوزهی فناوری، در زمان تأسیس شرکت، 45 سال است. بهعلاوه کارآفرینانی که در محدودهی سنی 50 قرار دارند، دو برابر بیشتر از کارآفرینان 30 ساله به موفقیت میرسند. محققان با ترکیب دادههای ثبتشدهی مالیاتی، اطلاعات سرشماری ایالاتمتحده و سایر مجموعه دادههای فدرال، شروع به شناسایی شرکتهایی کردند که از سریعترین رشد برخوردار بودند، یعنی شرکتهایی که نرخ فروش یا تعداد کارمندان آنها طی پنج سال اول تأسیس افزایش بیشتری یافته بود. در میان این جامعهی آماری خاص نیز متوسط سن بنیانگذاران 45 سال بود.
در مرحلهی بعد، محققان به بررسی شرکتهایی پرداختند که با موفقیت از بازار خارج شده بودند. شرکتهایی که توسط شرکتهای بزرگتر خریداریشده یا با یک IPO موفق سهام خود را عمومی کرده بودند. متوسط سن بنیانگذاران این گروه حدود 46.7 سال بود.
نشریهی دانشکدهی مدیریت کلاگ (Kellogg Insight) در یکی از مقالات خود مینویسد: این نتایج بهوضوح نشان میدهد که بنیانگذاران میانسال، در راهاندازی و ادارهی شرکتهایی که از رشدی بالا برخوردارند، تواناترند. همچنین، واقعیت این است که شروع یک کسبوکار جدید در دههی چهارم زندگی، موفقیتآمیزتر از اجرای کسبوکاری مشابه در سنین بیستوچندسالگی است. در مرحلهی بعد محققان احتمال موفقیت بنیانگذاران شرکت را بررسی کردند. سوال مهم این که چند درصد احتمال دارد که بنیانگذاران گروههای سنی مختلف، شرکتی را راهاندازی کنند که بعدها در گروه «یک درصد شرکتهای برتر» قرار بگیرد. کلاگ اینسایت مینویسد: دادههای ما نشان میدادند احتمال اینکه یک بنیانگذار 50 ساله، یک شرکت بزرگ را راهاندازی کند 1.8 برابر بیشتر از یک بنیانگذار 30 ساله است. در این میان بنیانگذاران 20 ساله، نسبت به سایرین از شانس موفقیت کمتری برخوردارند. به گفتهی بنجامین جونز ، استاد استراتژی در دانشکده مدیریت کلاگ نوث وسترن و یکی از محققان این مطالعات، حضور و تجربهی بیشتری در دنیای کسبوکار، شانس موفقیت افراد را بالا میبرد. او میگوید: این یافتهها، نهتنها برای کارآفرینان مشتاقی که میخواهند شانس موفقیت خود را بر مبنای سنشان ارزیابی کنند، بلکه برای کل جامعه، به مفهومی بسیار جدی دلالت دارند. بهعلاوه اگر سرمایهگذاران خطرپذیر تمایلی نداشته باشند که با کارآفرینان مسنتر همکاری کنند، بسیاری از استارتاپهایی که از پتانسیل موفقیت بالایی برخوردارند، احتمالاً هرگز راهاندازی نمیشوند یا به مرحلهی رشد نمیرسند. اگر ما سرمایهی خود را به بهترین گزینههای کارآفرینی اختصاص ندهیم، از پیشرفتهایی صرفنظر کردهایم که به بهترین وجه ممکن، رونق اجتماعی و اقتصادی را افزایش میدهند.