چرا محصول همه استارتآپهای ایرانی، «کالای ایرانی» به حساب میآیند و چرا باید از آنها حمایت کرد؟
نوپانا: در سال حمایت از کالای ایرانی، حمایت از استارتآپها و فعالان حوزه کارآفرینی استارتآپی، از اولویتهای مهم به حساب میآید. زیرا استارتآپهای ایرانی در زمینه اقتصاد و کارآفرینی نقش بزرگی را در چند سال اخیر ایفا کردهاند. تنها در یک دستاورد کلی آمارها حاکی از آن است که فقط ۲۱ استارتآپ ایرانی، باعث ایجاد ۱۳۲ هزار شغل شدهاند؛ اما علاوه بر اشتغالزایی، این استارتآپها محصولات و خدمات متنوعی را وارد زندگی روزانه مردم کردهاند که از آثار مستقیم آنها میتوان به سهولت، صرفهجویی در زمان و هزینه و همچنین افزایش کیفیت زندگی اشاره کرد.
به گزارش نوپانا، نکته قابل توجه آن است که مهم نیست محصولات استارتآپها از چه جنسی هستند؛ خواه خدمات باشند یا جنس قابل لمس و مرئی، اپلیکیشن یا حتی بازی، میتوان گفت همه استارتآپهای ایرانی «کالای ایرانی» تولید میکنند؛ به همین دلیل، انتظار میرود تا در سال حمایت از کالای ایرانی، از محصولات استارتآپها نیز حمایت شود تا آنها نیز به سهم خود رونق بزرگی را در عرصه اقتصاد ملی ایجاد کنند. عدمحمایت از کالای استارتآپهای بومی، میتواند زمینه را برای جولان دشمنان منطقهای و نفوذ رقبای جهانی بیشتر از همیشه فراهم و حیات و دوام کسبوکارهای داخلی را با خطری جدی روبرو کند.
چطور میتوان گفت محصول استارتآپهای ایرانی، «کالای ایرانی» است؟
پاسخ مستقیم این پرسش، در تعریف کالا از دید علم اقتصاد نهفته است. تعریف جالبی که در قسمت بعدی به آن میپردازیم؛ اما آنچه در این قسمت حائز اهمیت است انتخاب هوشمندانه شعار سال ۱۳۹۷ است. شعار امسال، حمایت از «کالای ایرانی» است؛ نه حمایت از «کالای مرئی ایرانی».
در این زمینه، بخشهایی از سخنان رهبر انقلاب در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی در نخستین روز از سال ۱۳۹۷ قابل توجه است:
ـ شعار امسال، هم خطاب به مسئولین است، هم خطاب به مردم است. شعار امسال [حمایت از] کالای ایرانی است.
ـ کالای ایرانی یعنی محصول نهایی کار و سرمایه و فعالیت اقتصادی و ذهن و ابتکار و همهچیز.
ـ سرمایهگذار با سرمایه خود، کارگر با کار خود، طراح با ذهن خود و با دانش خود، اینها همه تلاش میکنند و محصول [کار آنها] میشود کالای ایرانی. بنابراین چیز باعظمتی است، چیز بسیار مهمی است؛ این را بایستی حمایت کرد.
ـ در حمایت از این کالای ایرانی، که محصول تلاش فعالان اقتصادی و فعالان کارگری و سرمایهگذاران و برنامهریزان و طراحان و مانند اینها است، هم مردم نقش دارند بهعنوان تولیدکننده کالای ایرانی، هم مردم نقش دارند بهعنوان مصرفکننده کالای ایرانی؛ هم باید تولید کنند، هم باید مصرف کنند؛ هم باید در تولید تلاش کنند.
علم اقتصاد چه تعریفی از «کالا» دارد؟
از مفاهیم رایجی که ما در زندگی روزمره خود از آن با لفظ کالا یاد میکنیم کالای اقتصادی است. کالای اقتصادی به تمام محصولات ملموس یا خدماتی گفته میشود که افراد در ازای به دست آوردن آن حاضر هستند تا از منابع خود (مانند پول، نفت یا فلزات ارزشمند) هزینه کنند. اگر دقت کنید در این تعریف، ترکیب محصولات ملموس در کنار خدمات قرار میگیرد و این ۲ مفهوم مکمل یکدیگر در این تعریف هستند؛ بنابراین خدمات نیز نوعی کالا به حساب میآیند.
البته این ۲ لغت در جزئیات تفاوتهای اساسی با یکدیگر دارند. مهمترین ویژگی محصولات ملموس که آن را از خدمات متمایز میکند، ملموس بودن آن است. به طور خلاصه میتوان گفت که خدمت همان کالایی است که برای ما ارزشمند ولی ناملموس است.
تفاوت دیگری نیز میان محصولات ملموس و خدمات وجود دارد. شما میتوانید محصولات ملموس را ذخیره کنید و بعدا از آن استفاده کنید یا حتی به عنوان تولیدکننده، آن را بعدا به بازار عرضه کنید؛ اما در مورد خدمات چنین چیزی وجود ندارد. در واقع در کسبوکارهای خدمتمحور، میان تولید و عرضه هیچ فاصلهای نیست.
انواع کالا از نظر علم اقتصاد
در یک دستهبندی امروزی، علم اقتصاد کالا را در دو شکل کلی تعریف میکند:
ـ کالاهای مرئی (مادی، سختافزاری، ملموس یا قابل مشاهده): به آن دسته از کالاهایی که قابل مشاهده یا لمس باشند، کالای مرئی یا مادی گفته میشود. برای مثال میتوان به انواع کالاهای تکنولوژیک، الکترونیک، صنعتی، ساختمانی، غذایی، طبی و غیره اشاره کرد.
ـ کالاهای نامرئی (خدماتی، نرمافزاری یا غیرقابل مشاهده): به آن نوع از کالاهاییکه قابل رویت نیستند بلکه آثار ناشی از آنها در خدمت نیازهای بشری است، کالاهای نامرئی یا معمولا خدماتی گفته میشود. برای مثال میتوان به اپلیکیشنها یا نرمافزارها و حتی بازیهای رایانهای با کاربردهای متفاوت اشاره کرد؛ یا خدمات آموزشی، مشاورهای، حمل و نقل، بیمهای، بانکی و هر نوع خدمتی که برای مردم افزایش کیفیت زندگی یا ارزش ایجاد میکند؛ همه اینها کالا هستند.
بنابراین مهم نیست که محصولی که در دست دارید یا خدماتی که از آن استفاده میکنید در قالب یک اپلیکیشن یا یک وبسایت یا هر قالب دیگری باشد. مهم آن است که شما به این محصولات یا خدمات نیاز دارید و حاضر هستید برای استفاده از آنها، از منابع در دسترس خود هزینه کنید. با این تفاسیر میتوان نتیجه گرفت که استارتآپهای ایرانی تولیدکننده کالاهای ایرانی هستند و حمایت از آنها وظیفه همه مسئولان و مردم است.
جوانان، فعالان و سرمایهگذاران کسبوکارهای نوپای استارتآپی از موثرترین عوامل توسعه و تولید «کالای ایرانی» هستند و به همین دلیل نقش مردم و مسئولان در برابر سرمایهگذاران، شتابدهندهها و جوانان فعال در استارتآپهای ایرانی و حفظ و مراقبت از آنها بسیار موثر است.
(همچنین بخوانید: مسئولیت حمایت از استارتآپیها در سال حمایت از کالای ایرانی)
omid ۱۳۹۹/۱۲/۲۲ پاسخ
تا آنجاکه ما میدانیم در سایر کشورها اقتصاد دانش بنیان یعنی مثلا شرکت سونی اریکسون میاد با دوتا دانشگاه صحبت میکنه یا خودش یک دانشگاه و مرکز اموزش تاسیس میکنه بعد بیانه صادر میکنه که هرکسی بتونه فاند یا پذیرش دانشگاه مارو بگیره در همین کمپانی سونی اریکسون مشغول کار میشه این چنین کشوری میتونه ادعا کنه که اقتصاد دانش بنیان داره . نه اینکه در ایران شما با کنکور وارد دانشگاه بشید بعد طی فرایندی یک مدرک بگیرید و دنبال کار بگردید بعد اخرش در یک حیطه دیگه مشغول کار شوید این اسمش اقتصاد دانش بنیان نیست . برای اقتصاد دانش بنیان داشتن نیاز به سیاست گذاری است که مقدمه آن همین وزارت علوم می باشد . صنعت باید دانشگاه ایجاد کنه چون شرکت نیاز به متخصص داره نه اینکه دانشگاه شرکت تاسیس کنه ! دانشگاه که نیازی به تولید نداره . متاسفانه در سال 92 در مبحث ثبت اختراعات که این قوانین تصویب شده یا نمایندگان ان زمان هیئت علمی بودند یا با دانشگاه ها رابطه مستقیم داشتند چون از نظر مبانی اسلام خود اختراع یک دارایی است و نه یک فعالیت علمی !