کریس اندرسون: استعداد و تجربه، مشکلات فنی خودرو را حل خواهد کرد؛ نه نام تجاری آن.
نوپانا: زمانی بسیاری بر این باور بودند که خودروهای الکتریکی بدون سرنشین در خیابان، فقط در داستانهای علمی تخیلی یافت میشوند، اما به کمک تکنولوژی، وجود این دستگاه دیگر یک رویا نیست.
به اعتقاد سرمایهگذاران صنعت خودروهای بدون سرنشین، اندرسون (Anderson)، بگنل (Bagnell) و اورمسون (Urmson) غولهای تولیدکننده این صنعت هستند و موفقیت آنها ناشی از مواضع قدرتمند پیشین آنها در گوگل، تسلا و اوبر است.
در حال حاضر، شرکت خودروسازی آنها با نام «اورورا» (Aurora) در حال رقابت با کارفرمایان پیشین خود است. آنها پس از گذشت چهار ماه از تأسیس این شرکت، هنوز مدل کسبوکار خود را آشکار نکردهاند، اما خبرها حاکی از آن است که سرمایهگذاران طرفدار تکنولوژی، بیش از یک میلیارد دلار در این شرکت سرمایهگذاری کردهاند.
قبل از اینکه اورورا شکل بگیرد، تسلا از آن شکایت کرد. تسلا ادعا کرده بود اندرسون، مدیر سابق این شرکت خودروسازی قصد داشته 12 مهندس تسلا و سرمایهگذاران این شرکت را در شرکت فعلی خود یعنی اورورا جذب کند. البته اندرسون این ادعا را رد کرده و هرگونه خطا از سمت اورورا را تکذیب کرده است.
طرح این دعوی در دادگاه موجب شد اورورا برای استفاده گستردهتر و تجاریسازی محصولات خود بیشتر ترغیب شود.
اورورا چه شرکتی است؟
هدف اورورا ارائه خودروهای تمام اتوماتیک بدون راننده است.
به گفته اورمسون، هدف این شرکت، طراحی و توسعه ترکیب مناسبی از حسگرها، نرمافزارها، و خدمات مورد نیاز برای ایجاد یک خودروی مستقل از راننده است. مهندسین اورورا این خودروها را در سطح چهار و در نهایت سطح پنج طراحی میکنند.
به گزارش نوپانا، در تعاریف بینالمللی استاندارد خودروها، یک خودروی سطح چهار باید بتواند در شرایط خاص تعیین شده رانندگی کند. در سطح پنج، خودرو باید قادر باشد در هر شرایط و محیطی رانندگی کند.
اورورا قصد ندارد به عنوان یک تولیدکننده خودرو شناخته شود، بلکه بیشتر عملکرد این شرکت در زمینه طراحی حسگرها است. حسگرهایی نظیر دوربین، رادار، نوریاب و حسگرهای لیدار (LIDAR) که خودروها را قادر به تشخیص و شناسایی جهان پیرامون خود میکنند.
با این حال اورورا به بازاری نیاز دارد که بتواند در آن خدمات و فناوریهای خود را به سایر خودروسازان خودروهای بدون راننده ارائه کند.
زمان بندی و رقابت
به عقیده کارشناسان، اورورا در رقابت مستقیم با ویمو (Waymo) (پروژه خودروهای بدون راننده گوگل) قرار دارد. این شرکت همچنین با اوبر و دهها استارتآپ دیگر نیز در این زمینه رقابت میکند. به پیشنهاد برخی سرمایهگذاران، ستارههای سینما و چهرههای سرشناس میتوانند برای این خودروها تبلیغات کنند؛ اما اندرسون، بگنل و اورمسون آنها را متقاعد کردهاند که دنبال نمایش نیستند.
پرسشی که اینجا مطرح میشود این است: این خودروها دقیقاً چه زمانی به فروش خواهند رسید؟
بگنل در این زمینه پاسخ داد: «ما به دنبال زمان مناسب هستیم و پیش از آن، به هیچوجه اقدامی نخواهیم کرد.» به گفته اورمسون این شرکت از 2 سال پیش شروع به کار کرده و تاکنون نیز به دنبال کشف استعدادها و ظرفیتهای جدید بوده است.
اما گفتهها نشان میدهد این شرکت تصمیم دارد امسال این خودروها را در جادههای عمومی آزمایش کند.
بنیانگذاران جوان
با توجه به نوپا بودن اورورا، برای بررسی موقعیت آن در فضای رقابتی کنونی، باید ابتدا مدیریت آن را بهتر بشناسیم.
سه بنیانگذار این شرکت، تجارب مختلفی در کارنامه حرفهای خود دارند. اولین آشنایی اورمسون و بگنل به سال 1999 در دانشگاه کارنگی ملون (Carnegie Mellon) در دوره تحصیلات تکمیلی بازمیگردد. هشت سال بعد اورمسون، فارغالتحصیل امآیتی (MIT) نیز به آنها پیوست.
اورمسون در آن زمان مشغول کار در پروژههای تحقیقاتی صنایع دفاع در زمینه خودروهای بدون راننده بود. به گفته او بسیاری از ایدههایش در همان تیمهای تحقیقاتی شکل گرفت. اورمسون در ادامه به رهبری پروژههای خودروهای بدون راننده در کارخانه مونشات گوگل، دعوت شد و به مدت هشت سال در این سمت باقی ماند.
اندرسون پس از دریافت مدرک دکتری تخصصی خود از دانشگاه امآیتی، به تسلا پیوست و در راهاندازی و توسعه مدل ایکس خودروهای بدون راننده، کمکهای قابل ملاحظهای داشت. تجربیات این سه فرد، برای درک ویژگیها و مشخصات خودروهای بدون راننده و همه موارد مورد نیاز، کافی و قابل قبول است.
با وجود ریسکها و خطرات زیادی که بر سر راه این پروژه قرار گرفته، این سه نفر ادعا میکنند علیرغم رقابتهای تنگانگ با سایر تولیدکنندگان، بسترهای زیادی برای توسعه و فراگیری خودروهایشان فراهم است.
پرسش اساسی که در حال حاضر در مورد این خودروها مطرح میشود این است: چه کسانی متقاضی این خودروها خواهند بود؟ شرکتهای تجاری، شهروندان عادی، شرکتهای تاکسیرانی یا سایر دریافتکنندگان خدمات؟
شرکت اپل (Apple)، این شرکت و سایر تولیدکنندگان خودروهای بدون راننده را با چالش جدیدی مواجه کرده است: امکان دسترسی به صفحه نمایش مرکزی خودرو توسط تلفنهای هوشمند
پاسخ اورورا به این چالش این است: استعداد و تجربه، مشکلات فنی خودرو را حل خواهد کرد؛ نه نام تجاری آن. البته این مسئله به این معنا نیست که اورورا علاقهای به همکاری با سرمایهگذاران نداشته باشد و در حال حاضر همکاران بسیاری در این زمینه دارد.
بنیانگذاران اورورا به شدت بر مأموریت خود متمرکز هستند. آنها علاقه دارند همکاری خود را با شرکتهای بزرگتر گسترش دهند. به اعتقاد آنها، زمینههای نرمافزاری و سختافزاری این خودروها مسئولیت آنان را پیچیدهتر میکند و نیاز به یک تیم قابل توجه از افراد خلاق و مستعد هرروز بیش از پیش احساس میشود.
اورمسون میگوید: «زمانی که گوگل را ترک کردم، زمان زیادی را صرف پیدا کردن اهداف بعدی خودم و آنچه برای رسیدن به آنها نیاز بود، هدر دادم. میخواستم یک شرکت تجاری متشکل از افراد مستعد تشکیل دهیم که ایده و خروجی آنها کارهای هیجانانگیز بود.»
منبع: FORTUNE
(این خبر را نیز بخوانید: اتومبیل پرندهای که شبیه موتورسیکلت است)
(درباره این موضوع، بیشتر بخوانید: اوبر و حواشی آن)
(بیشتر بخوانید: ماجراجویی جدید ایلان ماسک با یک ایده ایرانی)