اگر ۳۰ هزار نفری که یک شبه با ۳۵ میلیون دلار سرمایه برای پیش فروش خودرو در کشور ثبت نام کردند، سرمایه شان را در استارتاپهای سطح A سرمایهگذاری میکردند میتوانستند ۱۲۵ کسب و کار نوپای رو به رشد را حمایت کنند، و این امر نه تنها به کارآفرینی کمک میکرد بلکه ارزش سرمایه آنها را طی چند سال به میزان قابل توجهی افزایش میداد که اخیرا با قانونی شدن تامین سرمایه خرد جمعی در ایران این امکان برای مردم فراهم شده است.
نوپانا به نقل از پرداخت برتر، مهشاد سبحانی یک کارآفرین در جذب سرمایه برای کسب و کارهای نوپا درباره چگونگی سرمایهگذاری در اکوسیستم استارتاپی، اظهارداشت: نگاهی گذرا به جذب سرمایه در کسب و کارهای نوپایی که دیگر این روزها به کسب و کارهای بزرگ تبدیل شده اند نشان میدهد که عمده سرمایه راه یافته به آنها، توسط سرمایهگذاران خارجی تامین شده است.
وی ادامه داد: صرف نظر از جذابیت سرمایهگذاری در کسب و کارهای نوپای ایرانی برای خارجیها، عدم حمایت سرمایهگذارهای داخلی از استارتاپها موضوع مهمی است که باید واکاوی شده و راه حلی برای رفع آن پیدا شود. اما مشخص است سرمایهگذاران خرد و کلان داخلی با دو معضل بی اعتمادی و عدم آگاهی با اکوسیستم استارتاپی درگیرند.
آیا سرمایهگذاری در هر استارتاپی منجر به سود و ارزش میشود؟
سرمایهگذاری در استارتاپها یک نوع سرمایهگذاری بلند مدت محسوب میشود. مدت بازگشت سرمایه به صورت استاندارد بین ۴ تا ۱۰ سال است. به گفته مدیران یک پیک موتوری اینترنتی، ارزش این کسب و کار فقط طی یک سال ۵۰ برابر شده است. اما این به آن معنا نیست که کار همه کسب و کارهای نوپا به موفقیت ختم میشود. استارتاپها به همان اندازه که قابلیت رشد و پیشرفت دارند، به همان اندازه هم احتمال شکست دارند.
مهشاد سبحانی افزود: کارشناسان مالی معتقدند سرمایهگذاری در استارتاپها نقدینگی ندارد و جلوی تورم را خواهد گرفت.
به گفته وی، جای استارتاپ هایی در زمینه هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و بلاکچین در ایران خالیست.