این تغییر کوچک در ذهنیت، تفاوتهای بزرگی برای شما به ارمغان میآورد.
نوپانا: برای رسیدن به موفقیت باید تخیلات را کنار گذاشت و براساس قواعد دنیای واقعی، برنامهریزی کرد. در واقع هر فرد در این مسیر، به یک استراتژی مهم در راستای شکل دادن به تغییرات مثبت احتیاج دارد. تغییراتی که میتوانند انگیزه حرکت و پیشرفت را زنده کنند.
پلهپله کردن اهداف بلندمدت
یکی از ضروریترین نکاتی که به آن توجه کرد این است که کسی یکشبه به هدف بلندمدتش نمیرسد. هر هدف بلندمدت مجموعهای از اهداف کوتاهمدت بههمپیوسته است. البته قدم اول را همه میدانند. اشتباهی که اکثر افراد انجام میدهند این است که پس از تقسیم هدف بلندمدت به چند بخش کوچکتر، آنقدر درگیر اهداف کوتاهمدت میشوند که اصل هدف را فراموش میکنند.
درواقع خود را درگردابی از اهداف کوچک گرفتار میکنند. پس هر هدف کوتاهمدت، پلهای برای قدمهای بعدی است و اگر حرکت شما روبه جلو نباشد، حتماً جایی از کار میلنگد.
ضرورت برنامهریزی
اهداف کوتاهمدت بدون برنامهریزی، چندان ارزشی ندارند. باید برای روز، هفته و ماه خود طبق برنامهریزی معینی پیش رفت.
توقع نداشته باشید دقیقا طبق برنامه پیش بروید. این نگاه اشتباه، دلیل ناامید شدن و کنار گذاشتن بسیاری از کارها است. عوامل درونی و بیرونی زیادی میتوانند برنامه ما را تحت تاثیر قرار دهند. باید این عوامل را تا حد ممکن پیشبینی و براساس آنها برنامهریزی کنید، اما همزمان فراموش نکنید که هر لحظه ممکن است اتفاقی پیشبینی نشده رخ دهد و شما را از برنامه عقب بیاندازد. اگر فکر کنید که مشکلات فقط برای شما وجود دارند، دچار اشتباه بزرگ بعدی شدهاید.
توقع موفقیت
برای هر هدف و تصمیم، 50 درصد احتمال شکست بگذارید. حتی اگر تمام قدمها را درست برداشته باشید. هیچ فرد موفقی وجود ندارد که حتی یکبار هم شکست نخورده باشد. این ذهنیت باعث میشود شکستهای خود را بررسی کنید و عجولانه تصمیم نگیرید. در غیر اینصورت، با هر شکست از میدان خارج میشوید و دیر یا زود دچار شخصیتی درمانده خواهید شد که همیشه منتظر شکستهای بعدی است.
در نقطه مقابل، با داشتن ذهنیت منطقی و بررسی شکستها، مسیر موفقیت هموارتر میشود. با این روش، یاد میگیرید که از انجام یک کار لذت ببرید و فقط دنبال نتیجه آن نباشید. در نهایت شما به این بینش میرسید که برای رسیدن به موفقیت باید زمان گذاشت و صبور بود.