شناخت اکوسیستم استارتآپی و کوشش برای تقویت و توسعه آن، فرصتهای نوآوری را پرورش میدهد و کشورمان را به موفقیتهای چشمگیری میرساند.
نوپانا: استارتآپها روایتگر داستانهای جذابی هستند که حاکی از تلاش و پیگیری فردی است. این داستانها قهرمانهایی را معرفی میکنند که از گاراژ خانه، یک امپراطوری چند میلیون دلاری ساختهاند.
اما داستان فراتر از اینها است؛ استارتآپها خدمات و محصولات جدید و دگرگون شدهای را برای ما به ارمغان آوردهاند. برخی از این محصولات و خدمات، صنایع زیادی را برای همیشه متحول کردند. برای مثال استارتآپ اوبر (Uber) صنعت حملونقل و استارتآپ بازفید (Buzzfeed) صنعت رسانه را برای همیشه دگرگون کردهاند. استارتآپهای زیادی وجود دارند که نه تنها در منطقه بلکه در جهان به یک برند معتبر تبدیل شدهاند.
همه ما میدانیم که اغلب استارتآپها شکست میخورند. عبارت پرتکرار سیلیکونولی، «شکست سریع»، نشان میدهد که شکست در این اکوسیستم واقعا شایع است و چیز عجیبی نیست.
میتوان گفت کسبوکارهای پابرجا با داشتن کارمندان، مشتریان و ذینفعان دیگر نمیتوانند بهراحتی رفتار و تمرینات استارتآپهای قبلی و موفق را کپی کنند و به دلایل مختلفی شکست میخورند. با این حال، بسیاری از مفسران نتوانستند تایید کنند که مفهوم «شکست سریع» از توسعه نرمافزاری ناشی شده است یا خیر؛ جایی که شکست یک داده مجازی است.
این مفهوم به عنوان بخشی از یک متودولوژی مدیریت فرایند بزرگتر توسعه داده شد که به عنوان (Lean) یا (Agile) شناخته میشود. این متودولوژیها روشهای مدیریت طراحی، ساخت و مهندسی پروژهها را پیشنهاد میدهند.
به جای تمرکز بر شکست، باید بر کلمه «سریع» تاکید کرد. (Agile) در واقع درباره کاهش تاخیرها، استقبال از شکستها در زودترین زمان، یادگیری از این شسکتها، اصلاح موضوع و ادامه حرکت رو به جلو است. این متودولوژی برای مدیریت پروژه و به طور کلی کسبوکار مناسب است.
اکثر استارتآپها شکست میخورند اما سازمانهای پا برجای بزرگ اجازه این کار را ندارند. کسبوکارها باید چشمانداز خود را توسعه دهند و خود را در اکوسیستم استارتآپ بارها و بارها مورد آزمایش قرار دهند. ارزش واقعی دنیای استارتآپ در واقع اکوسیستمی است که در آن وجود دارد. در کل، اکوسیستم استارتآپی برای رشد تنظیم شده است و این اکوسیستم چیزی بیشتر از استارتآپ را شامل میشود.
این اکوسیستمها شامل صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر، دانشگاهها که افراد ماهر را با تکنولوژیهای نوظهور مرتبط میکنند و سازمانهای بزرگ و کوچک دیگر که به سرمایهگذاری، همکاری و مشارکت تمایل دارند میشود. اما شاید مهمترین نکته این است که اکوسیستم استارتآپی نوآوری را در میان همه اینها ترویج میدهد و آن را تقویت میکند.
شرکتهای پابرجا باید مطمئن شوند که نوآوری آنها را رو به جلو میبرد. شرکتها نیاز دارند تا به جای تلاش برای به زور جا شدن در قالب استارتآپ، در تولید شرایط سیستمیک نوآوری برای رشد و پیشرفت و ساختن فرایندهایی که روحیه همکاری و تفکر پیشرفته را در سازمان تقویت میکنند سرمایهگذاری کنند.
این به این معناست که تعامل و همکاری در تیم و بین تیمها و تمایل به مشارکت، قابلیتهای منحصر به فرد شرکت را بیشتر شکوفا میکند.
یکی دیگر از عناصر مهم برای هر اکوسیستم استارتآپی، افراد حاضر در آن هستند. برای مدیر یک کسبوکار بسیار مهم است که محیط کاری مطلوب ایجاد کند، سپس بهترین استعدادها را شناسایی و استخدام کند و کارمندان خود را پرورش دهد.
داشتن حداکثر تلاش برای توسعه صفات یک اکوسیستم استارتآپی، طبیعتا فرصتهای نوآوری را پرورش میدهد و کشورمان را به موفقیتهای چشمگیری میرساند.
(همچنین بخوانید: استارتآپها راه رسيدن به توسعه اقتصادی را كوتاه میکنند)