در این مطلب به تاریخچه مختصر مدیریت زمان پرداختهایم؛ مسئلهای که مهارتی بسیار مهم در زندگی شخصی و کاری است.
نوپانا: بهطور کلی، مدیریت زمان به بهبود فرایندها و ابزارهایی اشاره میکند که راندمان و بهرهوری را بالا میبرند؛ نکتهای که در کسبوکار بسیار خوشایند است! امروزه، اصطلاح مدیریت زمان تمام ابعاد زندگی شخصی و کاری فرد را در بر میگیرد. مدیریت بهتر زمان، تعادل زندگی و کاری را حفظ میکند و شادی و نشاط را افزایش میدهد. بنجامین فرانکلین، سیاستمدار، مخترع و دانشمند آمریکایی، در مورد زمان میگوید: «زمان همان پول است.»
مروری بر تاریخچه مدیریت زمان؛ حوزه کسبوکار
ریشه مدیریت زمان در دل کسبوکار و تجارت نهفته است. با وقوع انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم و رشد چشمگیر کارخانهها و صنعت، نیاز به استفاده بهتر زمان احساس شد. کار در کارخانه، برخلاف کار کشاورزی معمول و سنتی، نیاز به دقت و نظم در استفاده از زمان داشت. به دنبال این انقلاب، آمادهسازی دانشآموزان برای کار در کارخانهها، هدف اصلی بیشتر مدرسهها شد؛ بنابراین وقتشناسی و بهرهوری در کارها دغدغه اصلی افراد بود.
پایهگذاری مبنای علمی مدیریت
در سال ۱۹۱۱، فردریک وینسلو تیلور اصول علمی مدیریت را در تئوری خود بر مبنای تحلیل و ترکیب عوامل موثر بر کار نوشت. مهمترین مورد در تئوری تیلور، افزایش بهرهوری کارگران بود. تئوری تیلور در موارد زیر خلاصه میشود:
- مشاهده کار
- یافتن بهترین روش برای انجام کار
- تقسیم وظیفه به قسمتهای کوچکتر
- مدیریت وظایف
- آموزش کارگران
تئوری تیلور بسیار کاربردی و موثر واقع شد. اوج این کار، در مدل تی اتومبیل فورد و در خط مونتاژ آن به کار برده شد. تئوری تیلور او را به پدر علم مدیریت مبدل ساخت و عصر جدیدی در نظم و مدیریت به وجود آورد.
تحول دراکر
واضح است که علاوه بر کارگران کارخانه، کارمندان نیز باید مدیریت شوند. پیتر دراکر تئوری کاملتری برای مدیریت ارائه داد. تئوری او بر مبنای عوامل موثر در کسبوکار و مدیریت این عوامل از طریق ایجاد تعادل میان ملزومات، نیازها و اهداف کسبوکار بود.
اغراق نیست اگر بگوییم دراکر دنیای کسبوکار و مدیریت را دگرگون کرد. او ۳۹ کتاب درباره نحوه عملکرد سازمانها نوشته است و همچنین بسیاری از پیشرفتهای قرن بیستم همانند ظهور عصر اطلاعات و فناوری را پیشبینی کرده بود.
علاوه بر موارد ذکرشده در زمینه مدیریت زمان، کتاب «عادتهای مردمان موفق و تاثیرگذار» به قلم استیون آر. کاوی، از کتابهای بسیار پرفروش است. این کتاب در گسترش مفهوم «مدیریت زمان شخصی» نقش بهسزایی دارد؛ در همین راستا نگاهی نزدیک به این مفهوم میاندازیم.
مدیریت زمان شخصی زیر ذرهبین
بیشتر افراد وقتی اصطلاح مدیریت زمان را میشوند، از دید شخصی به آن مینگرند. در نظر آنها مدیریت زمان به این مفهوم است که میزان هدر دادن زمانمان را کاهش دهیم تا بتوانیم کارهای بیشتری انجام دهیم.
مدیریت زمان اغلب بهصورت مجموعهای از مهارتها اطلاق میشود؛ مهارتهایی که با دستیابی به آنها منظمتر، پربازدهتر و شادتر خواهیم بود. بیشتر افرادی که دارای این مهارت هستند، در زندگی شخصی و کاری خود از آن سود میبرند.
مدیریت زمان شخصی شامل موارد زیر است:
- هدفگذاری
- برنامهریزی
- اولویتبندی
- تصمیمگیری
- تقسیم وظایف و دادن کار به دیگران
- انجام کارها و مسئولیتها
- اغلب مردم ابزارهای مدیریت زمان همانند PIM را بسیار مفید میدانند؛ زیرا این ابزارها در مدیریت زمان بسیار به آنها کمک میکنند.
فرقی نمیکند که شما از ابزارهای بهروز برای مدیریت زمان خود استفاده میکنید یا قدیمی؛ اما در صورت استفاده از ابزارهای جدید، میتوانید نحوه استفاده از زمان خود را بهتر تحلیل کنید و تصمیمهای مناسبتری برای آینده اتخاذ کنید. انتخاب با شما است!
(همچنین بخوانید: مدیریت زمان را در مشت خود بگیرید)