دانشنامه استارت‌آپی

در این نوشتار با مفاهیمی از قبیل کمینه محصول قابل عرضه، نمونه‌اولیه، نسخه نمایشی، مشتری سازی و گونه‌ بازار آشنا خواهید شد.

نوپانا: دانش‌نامه استارت‌آپی به منظور آگاهی و شناخت فعالان اکوسیستم استارت‌آپی و علاقمندان از اصطلاحات این حوزه فراهم شده است. به کمک این دانش‌نامه می‌توانید گام‌هایی بلندی درآغاز مسیر کسب‌وکار خود بردارید. قسمت اول:

کمینه محصول قابل عرضه (MVP):

کمینه محصول قابل عرضه، نمونه‌ای از محصول اولیه است که در مدت زمان کوتاه و با هزینه کم ساخته می‌شود. چنانچه مدت زمان تولید آن زیاد باشد دیگر قابلیت ارائه به عنوان کمینه محصول قابل عرضه را ندارد. در انتخاب ام‌‌وی‌پی باید به گونه‌ای شتاب‌زده عمل کرد که ارزش ارائه به عنوان نمونه‌ای از محصول اولیه را از دست ندهد. ام‌‌وی‌پی اعتبارسنجی و آزمودن فرضیات مدل کسب‌وکار را توجیه می‌کند. بنابراین کمینه محصول قابل عرضه را می‌توان به بخشی از مشتریان جهت گرفتن بازخورد از محصول اولیه عرضه کرد. از این رو گرفتن بازخورد از مشتریان می‌تواند امری مهم در ساخت کمینه محصول قابل عرضه باشد. ام‌‌وی‌پی می‌تواند در قالب پاور‌پونت و حتی یک ویدئو کوتاه نیز مطرح شود.

نمونه‌اولیه (Prototype):

‌نمونه‌اولیه ماکتی از محصول‌ است که امکان پذیر‌بودن تولید محصول را بررسی مي‌کند و محور اصلی آن فناوری و ساخت است نه بازار. نمونه اولیه تا حد امکان، قادر است از لحاظ ظاهری به محصول نهایی شبیه باشد. نمونه‌اولیه باید بتواند اطلاعات محاسبه و ذخیره‌سازی کند. نمونه اولیه می‌تواند در ذهن مخاطب به گونه‌ای تاثیر بگذارد که فرد تنها به جزئیات بپردازد. هدف از تولید و ساخت نمونه اولیه پاسخ به سوالات فنی و طراحی محصول است.

 نسخه نمایشی (Demo):

نسخه نمایشی نمونه‌ای از محصول اصلی است که در اختیار مشتری قرار داده می‌شود تا او با ظاهر و توانایی‌های محصول آشنا شود. هدف از این کار نشان دادن و بررسی ظاهر، ویژگی‌ها، توانایی‌ها و امکانات محصول اصلی است. این نسخه امکانات محدودی از محصول را در اختیار کاربر قرار می‌دهد تا او تا حدی با محصول کامل آشنا شود و ارزیابی کند که آیا این نسخه توانایی برطرف‌کردن نیازهای او را دارد یا خیر.

مشتری‌سازی (Customer Development):

مشتری‌سازی؛ چهارچوبی چهار مرحله‌ای برای استارت‌آپ‌هاست. مشتری‌سازی برای کشف و ارزیابی این موضوع که آیا برای محصول خود بازار واقعی را شناسایی کرده‌اند یا خیر؛ و آیا ویژگی‌های درستی که برای محصول خود ساخته‌اید نیازهای مشتریان را رفع می‌کند انجام می‌شود. چهار روش برای شناسایی و ارزیابی اطلاعات در مورد مشتری‌سازی وجود دارد که برای شروع هر مرحله‌ ابتدا باید به این سوالات پاسخ داده شود:

• کشف مشتری: این محصول می‌تواند مشکل گروهی قابل شناسایی از کاربران را حل ‌کند؟
• ارزیابی مشتری: آیا بازار گنجایش آن را دارد که بر‌اساس آن کسب‌و‌کار توجیه پذیری ساخت؟
• خلق مشتری: آیا کسب‌وکار به واسطه‌ فروش تکرار‌پذیر، نقشه راه بازاريابی و توانایی فروش قابل گسترش و توسعه را دارد؟
• ساخت شرکت: آیا واحد‌های شرکت و فرآیندهای عملیاتی برای پشتیبانی از گسترش شرکت آمادگی لازم را دارند؟

نوع بازار (Market Type):

نوع بازار‌، نخستین‌بار توسط «استیو بلنک» (Steve Blank) مطرح شد تا انواع مختلف و شرایط بازاری که محصول جدید با آن روبرو می‌شود را توصیف کند که شامل بازار فعلی و بازار جدید است.گونه‌های بازار عموما به شناخت توانایی‌های بازار در مقابل محصول تازه‌ای که به بازار جدید معرفی می‌کنید بستگی دارد. بنابر تعریف انجام شده، محصول شما مالک سهمی از بازار است و مشتریان هدف، کسب‌وکار شما هستند. مشتریان وقتی شروع به استفاده از محصول شما کردند، استفاده از محصول دیگری را متوقف می‌کنند؛ و این محصول با محصول جدید جایگزین می‌شود.