برای رسیدن به نتایج دقیقتر، در طول مسیر خود همهچیز را یادداشت کنید.
نوپانا: اگر زمانی بخواهید در یک آزمایشگاه تحقیقاتی کار کنید، اولین چیزی که به آن احتیاج دارید یک دفترچه یادداشت جیبی است. تمام کسانی که پیش از شما شروع به کار کردهاند هم، چنین دفتری دارند. این یک اصل ضروری در آزمایشگاه است، زیرا باید برای آزمایش خود به نتیجه برسید، پس باید هرآنچه را در راه رسیدن به نتیجه برای شما اتفاق میافتد، یادداشت کنید تا دیگران از روند آزمایش شما اطلاع پیدا کنند.
فارغ از اینکه نتیجه آزمایش مورد نظر شما چیست و شما در این آزمایش پیروز میشوید یا شکست میخورید، این نوشتهها برای تصمیمهای آینده شما و حتی افراد پس از شما بسیار مفید هستند. فرض کنید در این مسیر تمام جزئیات را بنویسید، حتی اگر مطمئن نباشید مهم هستند یا نه، زمانی که به پایان راه میرسید با یک مرور ساده، متوجه میشوید همه آن جزئیات چه تأثیر بسزایی روی نتایج کار شما داشتهاند و همین جزئیات به ظاهر کماهمیت چطور شما را شگفتزده میکنند.
حتی زمانی که آزمایش شما با شکست مواجه میشود، باز هم نوشتهها بسیار مفید هستند، زیرا به شما میگویند مسبب این شکست کدام عامل بوده است. این مسئله باعث میشود دیگر این اشتباه را مرتکب نشوند یا افراد پس از شما نیز با مطالعه یادداشتهای شما مسیر دیگری را انتخاب کنند.
از طرفی این نوشتن در حین روند فعالیت شما، کمک بسیاری به ایجاد نظم در کارها میکند. مثلاً شما هر روز صبح میدانید روز گذشته از کجا شروع کرده و در کدام نقطه، کار را به اتمام رساندهاید و بر این اساس میتوانید برای شروع کار امروز برنامهریزی کنید. این مسئله حتی باعث سرعت بخشیدن به روند کار شما میشود.
(همچنین بخوانید: راهکارهایی برای جلوگیری از سقوط استارتآپ)
اگر به موزه دکتر حسابی سر بزنید، در یکی از ویترینهای موزه یک جعبه کوچک با چند کشو خواهید دید، روی هر یک از این کشوها نام روزهای هفته و ساعتهای مختلف شبانهروز نوشته شده است. متصدی موزه میگفت کار این جعبه کوچک نظم دادن به برنامه هفتگی دکتر حسابی بوده است. دکتر کارهای روزمره خود و برنامه روزهای آتی را روی کاغذهای کوچک یادداشت میکرد و در کشوهای مربوطه میگذاشت. روز بعد در ساعتهای مشخصی به این کشوها مراجعه میکرد و کارهای روزانه خود را بر این اساس انجام میداد.
یک مزیت دیگر نوشتن اتفاقات روزانه، زمانی که هدف خاصی را دنبال میکنید، این است که امکان دارد در لابهلای همین نوشتههای ساده، بعداً چیزهای بسیار با ارزشی پیدا کنید. حافظه هیچیک از ما آنقدر قوی نیست که بتواند تمام اتفاقات را در خود ثبت کند یا اگر هم از چنین حافظه قوی برخوردار هستیم، معلوم نیست ذهن ما بتواند در یک موقعیت حساس، اطلاعاتی را که همان لحظه به آنها نیاز داریم به خاطر بیاورد. اما اگر اتفاقات را ثبت کرده باشیم، گرچه خیلی مختصر و کوتاه، سرنخ بزرگی به ذهن خود دادهایم تا در میان آشفتهبازار فکرهای مختلفی که در مغز جریان دارد، اطلاعات مورد نیاز ما را پیدا کرده و همهچیز را به خاطر بیاوریم.
علاوه بر همه اینها، نوشتن، نوعی سند مکتوب از فعالیتها و کارهایی است که انجام دادهاید. این اتفاق در عرصههای علمی و بهخصوص ابداعات، بسیار مهم است. مثلاً در کشف فرمولهای فیزیکی و ترکیبات شیمیایی یا کشف ستارگان و سیارات، موجودات میکروسکوپی و مواردی از این دست، نوشتههای دانشمندان به اثبات ادعای آنها در خصوص تقدم زمانی کمک بسیار زیادی کرده است. آنها از این طریق، مجامع علمی را قانع کردهاند که زودتر از دیگران به این اطلاعات دست یافتهاند.
از طرف دیگر، نوشتن روزانه اتفاقات، زمانی که به دنبال نتیجه خاصی هستید به شما کمک میکند روند پیشرفت یا پسرفت خود را ببینید و بر این اساس، واقعبینانه عمل کنید. از طریق ثبت اطاعات روزمره، به نوعی نمودار پیشرفت خود را نیز رسم کردهاید که این موضوع میتواند راهنمای شما در طول مسیر باشد و بگوید در مسیر درستی قرار دارید یا نه.
برای نوشتن هیچوقت دیر نیست. از هرکجای کار شروع کنید، به زودی به آن عادت میکنید و نتایج مفید آن را در آینده نزدیک میبینید.
(همچنین بخوانید: پنجاه نشانه برای راهاندازی کسبوکار شخصی)