بهشت زیر پای مادران آگاه

اگر در جامعه‌ای حفظ شان و جایگاه مادر اولیت آن باشد و در دوره‌های مختلف زندگی افراد آموزش‌ها و مهارت‌های صحیح را در این راستا بیاموزند٬ حس انسان‌دوستی٬ عشق‌ورزی٬ لطافت٬ از خودگذشتگی و ایثار در فرهنگ و سبک زندگی افراد پر رنگ‌تر خواهد بود؛ چراکه مادر الگویی بی‌بدیل برای این ویژگی‌هاست.

اما نکته‌ی قابل توجه این است که آیا مادر حقیقی فردی است که انسان را به جهان می‌آورد و از وجود خود او را تغذیه می‌نماید؟ آیا مادر حقیقی فردی است که به‌عنوان ماشین تولیدمثل به آن نگاه می‌شود؟ آیا مادر حقیقی فردی است که در بعد مادری و غریزی به‌عنوان موجود مونث در این عالم نقش ایفا می‌کند؟ به نظر می‌آید این مادر٬ مادری نیست که بتواند بهشت را در برگیرد چراکه اگر فرزند او جهان را به جهنم دیگران تبدیل کند٬ پس چگونه می‌توان به مسئولیت‌پذیری و عدالت‌ورزی اعتقاد داشت.

مادران آگاه٬ مادرانی خواهند بود که بهشت آن‌ها را به آغوش می‌گیرد و به وجود آن‌ها در این عالم افتخار می‌ورزد. مادران آگاه مادرانی هستند که به چیستی٬ چرایی و چگونگی مادر بودن خود آگاه هستند. آن‌ها می‌دانند که مادر حقیقی بودن چه مسئولیت‌هایی دارد. آن‌ها به این باور رسیده‌اند پرورش فرزندان آن‌ها چه اثراتی بر جامعه خواهد داشت و آگاه هستند که زیستن بدون هدف و ماموریت٬ بی‌ارزش‌تر از مردن با هدف و ماموریتی مشخص است.

مادران آگاه لایق بهترین‌ها در بهشت آسمانی و بهشت زمینی هستند و فرزندان باید ببالند به داشتن مادرانی آگاه؛ چراکه تربیت و پرورش در بالین و آغوش یک مادر آگاه می‌تواند انسان را به درجاتی برساند که همگان را به‌وجد آورد و دستاوردی داشته باشد که دنیا جای بهتری برای زیستن گردد و چه دستاوردی مهم‌تر و زیباتر از آن.

مادر آگاهم “روزت مبارک”