آمازون که عنوان باارزش‌ترین شرکت جهان را نیز یدک می‌کشد بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده خدمات ابری هم هست یا شرکت‌های شناخته‌شده‌ای چون گوگل و مایکروسافت، SAP و ... خدمات ابری متعددی را در سطوح مختلف ارائه می‌دهند.

یکی از موضوعاتی که اخیرا مورد توجه کسب‌وکارها قرار گرفته است، استفاده از روش پردازش چند ابری (multi-clouding) است. به این ترتیب، شرکت دریافت‌کننده خدمات (کاربر) می‌تواند بخش‌های مختلف نیازهای پردازشی خود را از شرکت‌های مختلف ارائه‌دهنده خدمات ابری دریافت کند و ضمن دریافت خدمات بهتر که ناشی از وجود مزیت رقابتی در هر بخش برای هر شرکت است، از انحصارگرایی و ایجاد محدودیت‌های اجباری از سوی ارائه‌دهندگان خدمات ابری جلوگیری می‌شود.

ضرورت ایجاد چنین فضای رقابتی، وجود بازیگران قدرتمندی است که در ارائه طیف وسیعی از این خدمات، توانمند باشند و زمینه را برای رشد بازار و ایجاد سرویس‌های جدید در صنعت هموار کنند. در حال حاضر در بازار ابری ایران، شرکت‌های زیادی در حال ارائه خدمات رایانش ابری هستند. به گفته فعالان این صنعت، بخش عمده بازیگران صنعت کلاد داخلی بر Iaas و سپس Paas  تمرکز دارند و عمدتا به ارائه سرور و زیرساخت می‌پردازند و صنعت کلاد در بحث ارائه سرویس (Saas) چندان رشد نکرده است.

در سال‌های اخیر شرکت‌های زیادی به این صنعت اضافه شده و پیشرفت قابل‌توجهی داشته‌اند. مدیرعامل استارت‌آپ ابرآروان درباره آینده کلاد در ایران می‌گوید: «اکنون در شرایطی قرار داریم که اگر جهانی نشویم، به نابود شدن محکومیم. تا دیروز ورود به بازارهای جهانی یک جذابیت و حرکتی رو به آینده بود، اما امروز یک اجبار است. وقتی درباره اجبار صحبت می‌کنیم، یعنی یا رفتن و جنگیدن یا شکست خوردن.» پیرحسینلو پیشتر در رویداد این شرکت در بهمن گذشته به پنج زبانه شدن وب‌سایت ابر آروان و به‌واسطه آن، پوشش ۸۹درصدی منطقه خاورمیانه و آسیای میانه اشاره کرده و از برنامه‌های شرکت برای داشتن مشتریان فعال در ۳۸ کشور مختلف جهان و افزایش سریع پاپ‌سایت‌های ابر آروان در آسیای میانه و خاورمیانه و جذب مشتریان فعال آسیایی درآینده نزدیک خبر داده بود.  هرچند طی روزهای اخیر شاهد خروج یکی از استارت‌آپ‌های ابری به نام ابرینو از بازار کلاد بودیم، اما بازیگران دیگری نیز به بازار پیوسته‌اند. علی الیاسی، مدیرعامل «ابرآمد»، که یکی از شرکت‌های تازه وارد به صنعت ابری کشور است، در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» می‌گوید: تا امروز عمده فعالیت صورت گرفته در زمینه رایانش ابری کشور، در حوزه زیرساخت‌ها و تجهیزات بوده است و خدمات ابری جای توسعه بسیاری دارند. به نظر می‌رسد دوره جدید این صنعت، با روی‌آوری شرکت‌ها به ارائه و استفاده از خدمات ابری همراه باشد.

الیاسی معتقد است سرویس‌های ابری اختصاصی که کاربران تخصصی را در برگیرد می‌تواند مورد استقبال قرار گیرد مثلا سرویسی مثل GPU مجازی که طراحان و فیلم‌سازها را از داشتن سیستم‌های کامپیوتری خاص و سنگین بی‌نیاز می‌کند. به خصوص با توجه به گرانی قیمت کامپیوترهای پیشرفته یا سرویس دسکتاپ مجازی که باعث می‌شود کارمندان شرکت بتوانند با حداقل سیستم کامپیوتری، از طریق مرورگر به فضای مورد نیاز دسترسی پیدا کنند.

به عقیده مدیرعامل ابرآمد، با سرویس‌های ابری، کاربران قادر خواهند بود که با گوشی، لپ‌تاپ و تین کلاینت و زیرو کلاینت‌ها، به دسکتاپ اختصاصی خود دسترسی داشته باشند و ضرورت تهیه تعداد زیادی سیستم‌های کامپیوتری با امکانات زیاد رفع و هزینه‌ها تا حد زیادی کاهش می‌یابد.

از سوی دیگر ادامه شیوع کرونا و ادامه پیدا کردن بحث دورکاری نیز بر استقبال از سرویس‌های دورکاری مبتنی بر کلاد افزوده است. مدیرعامل ابرآمد می‌گوید:‌ در سرویس‌های دورکاری بر سه دسته خدمات ارتباطی، خدمات دسکتاپ مجازی و سیستم‌های گزارش‌گیری تمرکز می‌شود تا هم مدیران و هم کارکنان با اطمینان خاطر از حفظ کیفیت عملکرد مجموعه، در خارج از شرکت کار کنند.

فرصت‌ها و چالش‌های صنعت رایانش ابری ایران

فعالان صنعت ابری معتقدند سال‌های پیش‌رو، سال نفوذ خدمات ابری در میان صنایع مختلف خواهد بود. بررسی بازار هدف خدمات ابری حاکی از آن است که بیش از ۲۰ درصد مشتریان این نوع خدمات در بخش ICT فعالیت دارند و پس از آن بخش‌های آموزش و یادگیری، بانکداری و بیمه و خدمات و سرگرمی‌از خدمات ابری ارائه شده در کشور استفاده می‌کنند. بخش دیگر متقاضیان،کسب‌وکار خود را در صنعت و تولید و خرده‌فروشی اداره می‌کنند. در نهایت اینکه بخش‌های کشاورزی، انرژی، حمل‌ونقل، محیط‌زیست، سلامت و صنایع نظامی ‌نیز جزو مشتریان خدمات ابری هستند. همچنین ۵/ ۸ درصد خدمات ابری کاربرد عمومی‌ و مشتریان خودش را دارد.

هم صنعت رایانش ابری ایران و هم بازیگران آن، بسیار جوانند. ظهور خدمات‌دهندگان داخلی سرویس‌های ابری باکیفیت در سال‌های اخیر از چندین جنبه حائز اهمیت است. پیش از این شرکت‌های متقاضی خدمات ابری ناچار بودند از خدمات شرکت‌های خارجی این حوزه استفاده کنند و این امر چالش‌های بسیاری را برای آنان به همراه داشت. سرویس‌های شرکت‌هایی چون گوگل، آمازون و این اواخر ترلو به دلیل تحریم از دسترس ایرانیان خارج شده و استفاده از خدمات آنها ریسک بالایی برای کسب و کارها به همراه دارد. همچنین به دلیل محدودیت‌های پشتیبانی کاربران ایرانی توسط این خدمات دهندگان، فرصت دسترسی به سرویس‌های ابری کارآمد از کاربران سلب می‌شود.

در ارائه خدمات ابری، فاصله سرورها تا کاربران اهمیت زیادی دارد. هرچه سرورها در فاصله کمتری نسبت به مشتریان قرار داشته باشند، کیفیت ارائه خدمات بهتر و تاخیر در انتقال داده‌ها کمتر خواهد بود. از طرف دیگر، استقرار سرورهای رایانش ابری در داخل کشور باعث می‌شود علاوه بر پرداخت هزینه کمتر برای اینترنت مصرفی، در بحرانی مانند قطعی سراسری اینترنت در سال گذشته، بسیاری از کسب و کارها از تعطیلی کامل نجات پیدا کنند.

اکوسیستم رایانش ابری کشور به لحاظ نوپایی و ناشناختگی در دستگاه دولتی با ابعاد گسترده‌ای از چالش‌های پیاده‌سازی مواجه است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: قابلیت جابه‌جایی، ارتباطات متقابل، دسترسی‌پذیری، امنیت اطلاعات و موقعیت آنها، قیمت‌گذاری و توافقات سطح خدمات و اصول حاکم بر رعایت آنها. رفع این موانع نیازمند اتخاذ استاندارد‌های فنی و ایجاد ساز و کارهای قانونی و وضع مقرراتی مدون است.

طی سال‌های اخیر دولت (مجموعه نهادهای حکومتی) به شکلی اسراف گونه تمرکز مالی گسترده‌ای روی ایجاد دیتاسنترهای متعدد کرده‌اند. بنا بر یک تحقیق صورت گرفته حدود ۸۰ درصد ظرفیت دیتاسنترها در سازمان‌های دولتی بی استفاده مانده در حالی که برای تجهیز هرکدام سرمایه‌گذاری هنگفتی شده است. علی منسبی یک کارشناس بازار کلاد به «دنیای‌اقتصاد» می‌گوید: دیتاسنتر صنعتی است که مرتبا باید تجهیزات آن به روز شود در حالی که دیتاسنترهای دولتی بدون نیازسنجی درست در سال‌های اخیر هزینه میلیون دلاری قابل توجهی را به خود اختصاص داده‌اند و در حال حاضر هم سرمایه‌گذاری مجدد دولتی در آن به صرفه نیست.

به عقیده کارشناسان یکی دیگر از چالش‌های بزرگ در توسعه فضای ابری کشور به تامین سرمایه برمی‌گردد که در لایه‌های مختلف مراکز داده، مجازی سازی، نرم‌افزارهای مختلف ابر و امنیت بین ابرهای همکار حائز اهمیت است.

محدودیت‌های زیرساخت، کمبود نیروی متخصص، وجود الزامات فنی محدودکننده، محدودیت‌های مربوط به مهاجرت به ابر، تطبیق افراد و فرآیندها، هزینه استفاده از سرویس‌ها و ... از جمله مهم‌ترین محدودیت‌ها در اکوسیستم رایانش ابری کشور به حساب می‌آیند.