تحلیل اقتصاد نوآوری ایران در سال ۱۳۹۷
یادداشتی از محسن مولایی نسب: ۸

تحلیل اقتصاد نوآوری ایران در سال ۱۳۹۷

توسط نیما ذبیح‌اله‌زاده | ۱۳۹۷/۰۱/۰۲ - ۱۴:۴۶ | ۳۷ دقیقه

سال ۹۶ با تمام خوبی و ها و بدی هایش در حالی به پایان رسید که بازارهای مختلف کشور شرایط خاصی را تجربه کرد.شاید بازار ارز و التهاباتش در انتهای سال در خاطره بسیاری از مردم مانده باشد.

 دغدغه اصلی دولت و مردم و مسئولان و یکی از چالش های اساسی سال های اخیر کشور در حوزه اشتغال شاید بزرگترین موضوعی باشد که بر تمام بخش های اقتصاد ایران سایه انداخته است و تمام تلاش دولت برای غلبه بر دیو بیکاری است .

شرایط در سال ۹۷ به نظر میرسد تفاوت های بنیادین زیادی دارد که میتواند موج کوتاه مدت اقبال به شرکت های استارتاپی و فناور در بین جامعه سرمایه ایران را فروبنشاند .فرونشستی که در ۶ ماهه دوم سال ۱۳۹۶با کاهش سرمایه گذاری های واقعی روی استارتاپ ها و خروج بانک های بزرگ از برنامه های وسیع حمایت از نوآوری  و ادغام بخش های متولی نوآوری در آنها، شواهدش نمایان شده بود.سازمان های سرمایه گذاری  خصولتی نیز که برای به دست آوردن ژست های خبری و یا فرار های مالیاتی و مالی  وارد فضای استارتاپی ایران شده بودند نیز در سال ۱۳۹۶نه تنها اقدام به سرمایه گذاری های مشخصی نکردند بلکه در فاصله بسیار کوتاهی متوجه ظرفیت محدود این بخش برای اهداف خود شدند و به مرور در حال خروج از بازار استارتاپی ایران هستند .

در این نوشته به بررسی روندها و رویدادهایی خواهم پرداخت که فضای کسب و کار در ایران بخصوص در بخش نوآوری را در سال ۹۷تحت تاثیر خود قرار خواهد داد.

پایان موج

رشد اقتصادی به صورت میانگین حدود ۴ درصد پیش بینی میشود. که در سناریو بدبینانه برای این رشد ۱۰۰ میلیارد دلار و  در حالت خوش بینانه نزدیک به ۵۰ میلیارد دلار پول لازم است.این بدان معنی است که شعارهای دولت برای تحقق ۹۵۰ هزار شغل قابل تحقق نیست. بنابر این دولت به سمت بخش هایی از اقتصاد تمایل دارد که بتواند آمار اشتغال مورد نیاز خود را تامین نماید . این بخش قطعا اکوسیستم نوآوری به معنای واقعی آن نیست ،چرا که این بخش به دلیلی ماهیت ارزش آفرین خود علیرغم توان بالا در خلق ثروت ،توانایی ایجاد اشغال فراگیر را ندارد .

بحران نقدینگی

در سال ۱۳۹۷ شرکت ها با مشکل بزرگ کمبود نقدینگی مواجه خواهند شد.کسب و کارهایی که کالای سرمایه ای تولید میکنند و یا برای ارائه خدمات و درآمد زایی در دره مرگ و مشغول هزینه کردن هستند دچار بجران خواهند شد .بیش از ۵۰ درصد از این شرکت های در سال ۱۳۹۷ از بین خواهند رفت .

محیط پرتنش

خروج آمریکا از برجام در ماه اردیبهشت و یا تلاش اروپا برای جلب رضایت آمریکا با اعمال تحریم های تازه علیه ایران موجب شوک به بازارهای داخلی و انتظار بازار تا ۲۲ اردیبهشت برای تعیین مسیر خواهد شد .این امر با کاهش توان دولت برای وارد کردن ارز ناشی از نفت به کشور ، قیمت دلار را تا ۵۶۰۰ تومان بالا خواهد برد . بازار برای عرضه کالای خود تعلل خواهد کرد که این امر موجب بلند شدن چرخه نقد به نقد کسب و کارها و نابودی آنها خواهد شد .تورم به ۱۱.۵ درصد خواهد رسید .عربستان به عنوان رقیب منطقه ای ایران به دنبال بازتعریف برند خود در جهان است و اصلاحات گسترده ای را آغزا کرده است. این اصلاحات با ورود این کشور به رقابت فناورانه در حال تغییر چهره است و دیگر رقبای منطقه ای ایران نیز در حال تلاش برای سهم گیری از بازار بزرگ فناوری و نوآوری در منطقه هستند و سعی دارند حجم بالای تقاضای منطقه ای برای زندگی جدید را پاسخ دهند .

شیل ویرانگر

ورود نفت شیل آمریکا و کانادا به بازار و کاهش شدیدی قیمت نفت در سال آتی که نشانه های آن در سه ماهه انتهایی ۹۶ نمایان شده است . اداره ی اطلاعات انرژی آمریکا ‍پیش بینی کرده است که آمریکا در سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ میلادی ۱۰.۷ و ۱۱.۳ میلیون بشکه نفت در روز تولید خواهد کرد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۷ این کشور به طور متوسط ۹.۳ میلیون بشکه نفت در روز تولید کرده بود. انقباض درآمدی در بخش غیر‌نفتی و نفتی بودجه 97 حکایت  از  تحولات جهانی این حوزه  و  پیش‌بینی قیمت نفت پایین‌تر از سال‌جاری است . در اقتصاد متکی به نفت ایران خبرهای خوشی به همراه ندارد و سازمان های دولتی و خصولتی متکی به پول

برچسب‌ها:
به اشتراک بگذارید: تلگرام توییتر لینکدین لینک کوتاه:

درباره نیما ذبیح‌اله‌زاده

نیما ذبیح‌اله‌زاده

نیما ذبیح‌اله‌زاده، دانش‌آموخته مهندسی پزشکی است. او از سال ۱۳۹۳ به عنوان دبیر باشگاه‌های مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد انتخاب شده و تاکنون نشریات وگروه‌های دانشجویی زیادی را در این رشته سامان بخشیده است. او هم‌اکنون رهبری استارت‌آپ MacZooo mirror را به‌ عهده دارد.